Tunceli’de yaşayan Adalet Ekici (64), eşinden ayrılmasının akabinde engelli oğluyla birlikte bir mesken tuttu. Bir müddet burada kalan Ekici, kira parasını çıkarmak için gittiği gündelik işten dönerken mesken sahibi tarafından eşyalarının dışarı atıldığını gördü.
Komşularının yardımıyla eşyalarını boş bir odunluğa alan 7 çocuk annesi Ekici, birlikte yaşadığı evladıyla farelerin cirit attığı odunlukta 22 gün boyunca hayat savaşı verdi.
Ekici, yaşadığı zorlukları Mahalle Muhtarı Selma İzci’ye anlattı. Muhtar İzci, Tunceli Valisi Mehmet Ali Özkan ile görüşerek durumu anlattı. Anne Ekici ile bir ortaya gelen Vali Özkan, Ekici’nin bütün masraflarının karşılanarak yeni bir meskene çıkartılması ve gerekli eşyaların alınması tarafında takımlara talimat verdi. Takımlar tarafından farelerin olduğu odunluktan alınan Ekici, yeni konutuna yerleştirildi. Sıcak yuvasına kavuşmanın memnunluğunu yaşayan ve Vali Özkan’a teşekkür eden Ekici, memnunluk gözyaşlarına mani olamadı.
“ÖNCE ALLAH’A SONRA DEVLETİME SIĞINDIM”
Çocuklarının hepsinin farklı bir yerde olduğunu belirten Ekici, “2013 yılından itibaren eşimden başka bir halde yaşıyorum. Atatürk Mahallesi’nde yaşıyordum, mesken sahibim bende konutta yokken eşyalarımı dışarı atmış. Ben o sıra paklığa gitmiştim, geldiğimde kapıların kırıldığını, eşyaların dışarı atıldığını gördüm. Yağmurun altında o gece kaldım. Eş, dost ve komşularım o gece yardımcı oldu. Allah hepsinden razı olsun. Bir odunluğa eşyalarımı attılar, orada hayatıma devam ettim. Fareler etrafımda cirit atıyordu. Odunlukta ne yatacak yer vardı ne de öbür bir şey, daha doğrusu hiçbir şey yoktu. Kederlerimle daima Allah’ı çağırdım, Allah’ım sen büyüksün, şu kapıyı bana arala diye. Evvel Allah’a sonra, devletime sığındım” dedi.
“VALİLİĞİMİZDEN BANA BÜYÜK BİR TAKVİYE GELDİ”
Yaşadığı zorluklarını anlatan Ekici, “Yaşadığım odunluğun kapıları daima açıktı, ondan ötürü da buz üzereydi. Sandalyede oturarak tam 22 gün ben ve çocuğum örtü altında titreyerek sabah olmasını bekliyorduk. Son deva olarak mahalle muhtarına haber verdik. Muhtarımız gelip benimle görüştü, oradan direkt valiliğe geçtik. Allah valimizden razı olsun. Durumu izah ettikten sonra valimiz, ‘Gereken ne varsa yapılsın’ dedi. Oradan bana kapı aralandı ve valiliğimizden bana büyük bir dayanak geldi. Anahtar alınarak bu konuta yerleştirildim” diye konuştu.
“GÖZÜMDEN AKANLAR MEMNUNLUK GÖZYAŞI”
Şimdi rahat ve huzurlu olduklarını lisana getiren Ekici, “Rahat bir biçimde başımı indirip de uyuyabiliyorum. Ben o odunluktan, farelerden ve soğuktan kurtuldum. Neredeyse ayaklarımı kaybediyordum. Dizlerim şiş olduğu için çok fazla yürüyemiyorum. Ben orada kalsaydım aslında ölürdüm. Bu kapı bana açıldı. Bana yardım edip buraya yerleştirdiler Cenabı Allah yoldaşları olsun. Kış olsaydı ben ne yapardım? Bir odam hazırlandı; kanepelerim geldi, televizyonumu kurdular, masam oldu. Rabbim her şeyden evvel sıhhat ve huzur versin. Bu kapıyı bana valim açtı, Allah da onun yardımcısı olsun. Gözümden akanlar memnunluk gözyaşı. Bugün benim için farklı bir dünya. Bana yapılanlardan ötürü herkese teşekkür ederim” biçiminde konuştu.