Jorge Luis Borges, bu kez kadim inanışlardan kâbuslara, efsanelerden yazılı edebiyata, tarihten müziğe, cinnetten tutkuya birçok durağa uğrayan iki uzun ve destansı yolculukta rehberimiz oluyor.
Dünyasının kapısını dinleyenler için araladığı konuşmalarını derleyen Yedi Gece ve ilk kez Türkçede yayınlanan Tango, Can Modern’de
Tango
Tango daha önce de gördüğümüz gibi milongayla başlamış, milongadan doğmuş, başlarda cesur ve mutlu bir dansmış. Sonradan tangonun takati kesilmiş ve hüzünlenmiş, hatta Ernesto Sabato’nun yakın zamanda çıkardığı bir kitapta, Tango, dansı yapılan hüzünlü bir düşüncedir, gibi bir laf dahi geçiyor.
Sayfa: 120
Yedi Gece
Sayfa: 152
“Neden doğrudan metinleri incelemiyorsunuz? Eğer metinler hoşunuza giderlerse ne âlâ; eğer hoşunuza gitmezlerse onları hemen bırakın, zira zoraki okuma kadar saçma bir eylem olamaz, onun yerine zoraki mutluluktan bahsetmeyi yeğlerim. Bence şiir hissedilen bir şey ve eğer siz şiiri hissetmiyorsanız, eğer güzellik hissiniz yoksa, eğer bir öykü sizde daha sonra ne olacağını bilme arzusu uyandırmıyorsa, yazar onu sizin için yazmamıştır. Onu bir kenara bırakın, edebiyat dikkatinize layık olan ya da olmayan, yarın okuyacağınız başka bir yazarı size sunacak kadar zengindir.”