‘’Dünyanın en büyük besin güç kaynağı olan tahılların yaygın tüketimine karşın sıhhat üzerindeki tesirleri tartışmalıdır’’ diyen Prof. Dr. Erk, bu mevzuyu mercek altına aldı.
Devlet Planlama Teşkilatı datalarına nazaran ülkemizde günlük kalori ihtiyacının en az yüzde 50-60’ı ekmek ve başka tahıl eserlerinden sağlanıyor. Ekmekle birlikte, sıkça tüketilen pirinç ve mısır eserleri de hesaba katıldığında tahıllardan elde edilen kalori ölçüsü çok büyük sayılara ulaşıyor. İç Hastalıkları Uzmanı Prof. Dr. Osman Erk, günümüzde yaygın formda tüketilse de faydası tartışma konusu olan tahılların sıhhate tesirleriyle ilgili şu açıklamaları yaptı…
Prof. Dr. Osman Erk,
Tarım ilaçlarına ve GDO’ya dikkat!
Tahılların yetiştirilmesi, hasadı, stoklanması, un imali, unun depolanması, ekmek imali ve ekmek tüketimi kademelerinde olumsuz etkenler insan sıhhatine ziyan verebilir. Tahılların üretimi için kullanılan tarım ilaçları ve gübreler insan metabolizmasını olumsuz tesirler. Mısır üzere kimi tahılların üretimi için bol ölçüde tarım ilacı kullanılmak zorundadır. Başta mısır, buğday ve pirinç olmak üzere tüm tahıllar iklim değişiklikleri, ziyanlı mikroorganizma ve mantarlara karşı melezleştirilerek genetik değişikliklere uğratılmıştır. Yani bu tahıllar GDO’lu olmanın yanı sıra, içerdikleri glüten üzere toksik olabilen proteinlerin de ölçü ve çeşidi artmıştır. Nemli şartlarda saklanan tahıllarda aflatoksin ismi verilen bir mantar zehrinin bulunma ihtimali yüksektir. Bu toksin karaciğer için kanserojen tesiri olan bir bileşiktir.
Obezite ve diyabet tehdidi
Tahıllar fazla ölçüde lif içermelerine karşın, glisemik indeksi ve glisemik yükü yüksek olan besinlerdir. Fazla tahıl tüketiminin göbek ve iç organlarda yağlanmaya neden olduğu bilimsel olarak ispatlanmıştır. Tahılların neden olduğu göbek ve iç organlarda biriken yağ dokusu, daima çalışan ve bedende yangıya (iltihaplanma) yol açan bir salgı bezi üzere kıymetlendirilebilir. Şeker hastalığı ile tahıl bilhassa de buğday tüketimi ortasında besbelli bir ilginin olduğu; tahıl eserlerinin beşerler tarafından ağır olarak tüketilmesiyle birlikte dünyada şeker hastalığının görülmeye başladığı bilimsel olarak ispatlanmıştır. Tahıllar, bilhassa buğday ve buğday eserlerinden yapılmış besin hususlarının kan şekeri seviyesini ve insülin düzeyini kolay şekerden bile daha fazla yükselterek; iç organlarda yağlanma, göbeklilik, insülin direnci, obezite ve diyabet gelişimini kolaylaştırdığı kanıtlanmıştır. Buğday ve buğday eserleri ayrıyeten kanda bulunan küçük LDL partiküllerinin ölçüsünü artırarak ve bunların oksitlenmesini kolaylaştırarak şeker hastalığı ile birlikte damar sertliğine, koroner damar hastalığına ve inmelere yol açabilir.
Tam tahıllar da ölçülü tüketilmeli
Tam tahıllar da lakin ölçülü ölçüde tüketildiklerinde şeker, kalp hastalıkları, kanser (kalın bağırsak, mide, meme), divertiküloz ve kabızlığa karşı olumlu tesirlere yol açar. Günlük tüketilecek tahıl ölçüsü 3 porsiyondur. Bir dilim tam buğday ekmeği yahut 125 ml (yarım kâse) yulaf ezmesi bir porsiyona karşılık gelir. Yalnızca ekmek tüketilecekse her yemekte bir dilim tam buğday ekmeği kafidir. Daha fazla ölçüde tahıl tüketimi ise başta obezite olmak üzere, şeker ve kalp hastalıklarına neden olabilir.
Kemik erimesi riski artıyor
Başta buğday ve yulaf olmak üzere tam tahıllardan baskın bir beslenme biçimi bedende asit birikimine neden olmaktadır. Asidik karakterde tek bitkisel besin tahıllardır. Kemiklerde bulunan kalsiyum, fosfor ve asidik hücumlara karşı kanın Ph bedelinin muhafazasına dayanak olurlar. Tam tahılların yüklü olduğu, bazik karakterde zerzevat ve meyvelerden yoksul bir beslenme kemik sıhhatini bozar, kemiklerin ağır ve güçlü olmasını mahzurlar, osteoporoza (kemik erimesi) neden olur. Zerzevat ve meyveler bazik karakterde (alkali) olduğu için kan Ph’ını dengelerken, tahıllarla birlikte hayvansal proteinlerden varlıklı bir beslenme asidik karakterde bir beslenme stilidir ve sıhhatsizdir. Kemik sıhhatini korumak için zerzevat – meyve yüklü, tahılların ve hayvansal besinlerin azınlıkta olduğu bir beslenme rejimi son derece kıymetlidir.